Noxo

Víanse sombras de ambición,

amparadas nun noxento orballo

atraídas por promesas de diñeiro

coma bechos ás uvas dun capacho.

Fío de cristal

Volvín sentir

aquelas emocións desexadas.

Volvín querer

voar cara unha chama.

Quixen dicir

tan só dúas palabras.

Quixen falar

e as verbas me traizoaban.

Teño medo

a arder sen control.

Teño pánico

a unha melodía sen son.

Vivo nun intre

fráxil coma un fío de cristal,

do que pendura a esperanza

ou un tráxico final.

No que tan só dúas palabras

escriben o final.

Tic-Tac

Espertar
horarios
présas
reloxo e axenda
a tempo completo
en todos lados
semellante prisión
de papeis e números
e contas perfectas.
Pero eu
pequena engranaxe
mínima peza
comezo a saírme
máis rápido...
máis!
TLING!

Caída dun xigante (visual)

Interpretación artística de Mariña Rey

Poema: Caída dun Xigante

Pensamento (visual)

Interpretación artística de Mariña Rey.

Poema: Pensamento

Ánima

Avante pola senda das estrelas,

a que foi unha vez aquela

perdida na porta dos soños.

Contempla a súa reflexión,

nun espello de consciencia

fendido pero sen gretas.

Vislumbra a súa forma

con ollos de experiencia

pechados pero con iris de ceo.

Busca o único que lle falla

nesta existencia de eternidade efímera,

achégase pero non acada.

Ánima quebrada pola sombra da dúbida,

sostida por esperanzas en tempo forxadas,

ferida por un baleiro cheo de lembranzas.

Ánima, avante en cometas azuis,

garda nos seus soños segredos

a palabra que falta nestes versos.